می‌گویند سیاوش را به جرم نجابت و ابراهیم را به‌جرم جسارت بر بت‌های زمان و ریاکاران زمانه در آتش انداختند. اما آتش بر آنان سرد شد و سرانجام هشیار و سرشار و با اقتدار از آزمون آتش بیرون آمدند. 

کودتای ۱۷ژوئن ۲۰۰۳یکی از همان فتنه‌ها و آزمونی بود که با سٍحر و سودا آغاز شد. 

روز ۱۷ژوئن ۲۰۰۳برابر با ۲۷خرداد ۱۳۸۲تعداد ۱۳۸۰ نیروی پلیس فرانسه در یک یورش گسترده به مقر شورای ملی مقاومت ایران در اورسوراواز در حومه پاریس بیش از ۱۶۵نفر را دستگیر کردند. مریم رجوی در میان دستگیر ‌شدگان بود. از نیمه‌شب همان روز به غیراز مریم رجوی و ۲۱نفر دیگر، بقیه دستگیر ‌شدگان به تدریج آزاد شدند.

به‌دنبال این واقعه تعدادی از ایرانیان در اعتراض به دستگیری مریم رجوی و اعتراض به احتمال استرداد وی به دیکتاتوری آخوندی، یک اعتصاب‌غذای نامحدود را در فرانسه آغاز کردند.

در اعتراض به دستگیری مریم رجوی تنها طی سه روز، ۱۶تن از ایرانیان در شهرهای مختلف اروپا دست به خودسوزی زدند. دو تن از مجاهدین صدیقه مجاوری و ندا حسنی بر اثر خودسوزی به‌شهات می‌رسند. خبرهای مربوط به ‌خودسوزی پناهندگان ایرانی در صدر خبرهای فرانسه و اروپا بود و افکار عمومی را به‌ شدت منقلب کرد. مریم رجوی از زندان پیام می‌دهد و تمنا می‌کند کسی به خودسوزی مبادرت نکند. او از این شکایت دارد که چرا پس از اولین نمونه، مقامات فرانسوی نگذاشتند او با چند نفر و حتی با نزدیکترین افراد خانواده‌اش ملاقات کند و این پیام را به مجاهدین و دیگر هموطنانش بدهد. 

به‌دنبال این واقعه بسیاری از شخصیت‌های فرانسوی، اروپایی، آمریکایی و آسیایی نسبت به این اقدام دولت فرانسه اعتراض و آن را محکوم کردند و خواستار آزادی بلادرنگ مریم رجوی شدند. ۱۷روز بعد از این واقعه مریم رجوی از زندان آزاد شد. ۱۱سال بعد در روز سه‌شنبه ۲۵شهریور ۱۳۹۳(۱۶سپتامبر ۲۰۱۴) قاضی تحقیق ضدتروریسم دادسرای پاریس با صدور دستور منع تعقیب در پرونده ۱۷ژوئن ۲۰۰۳که با اتهام تروریسم و تأمین مالی تروریسم شروع شده بود، با تصریح بر این‌که هیچ دلیلی برای اتهام‌های مالی و هیچ نشانه‌ای مبنی بر پولشویی، تقلب، جعل و… در پرونده ۱۷ژوئن ۲۰۰۳دیده نمی‌شود، پرونده ۱۷ژوئن را برای همیشه مختومه اعلام کرد و سازمان مجاهدین را به عنوان مقاومتی مشروع مورد تایید قرار داد.

کودتای۱۷ژوئن و دستگیری مریم رجوی

در ساعت ۶صبح ۱۷ژوئن ۲۰۰۳در یک حمله گسترده زمینی که در تاریخ ۳۰سال گذشته فرانسه سابقه نداشت، بزرگترین تهاجم پلیس، نیروهای امنیتی و ژاندارمری فرانسه به بزرگترین و قدیمی‌ترین جنبش مقاومت در برابر نظام حاکم بر ایران در اورسوراواز صورت گرفت و طی آن مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران دستگیر شد. 

واقعه‌یی که خبر آن به سرعت به سراسر نقاط دنیا مخابره و به خبر اول خبرگزاریهای جهان تبدیل گردید.

تمرکز حمله بر روی اقامتگاه مریم رجوی در اورسوراواز و ۳خانه مجاور آن بود. مراسم بازرسی و تفتیش و ضرب ‌و شتم در داخل اقامتگاه مریم رجوی ۱۷ساعت به‌طول انجامید. از ساعت ۶بامداد تا ۱۱شب سگ‌های آموزش دیده، آخرین دستگاهها و تجهیزات ردیابی و اکیپ‌های مختلف مأموران تخصصی سانتیمتر به سانتیمتر اقامتگاه را چک و بازدید و تخریب کردند و از همه جا عکس و فیلم گرفتند. متراژ تک‌تک اتاق‌ها و راهروها و سقف‌ها و کف‌ها اندازه‌گیری و ثبت شد و بسیاری نقاط نیز با بیل و کلنگ و دیلم و دریل تخریب گردید. از ساعت ۱نیمه‌شب همان روز به غیراز ۲۲نفر که مریم رجوی نیز در میان آنها بود، بقیه دستگیر ‌شدگان به تدریج آزاد شدند. 

 ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ - شکل‌گیری اعتراضات 

با دستگیری مریم رجوی و سایر پناهندگان ایرانی و اعضای مقاومت، حامیان مجاهدین خودشان را به باز داشتگاه رساندند و با سر دادن شعار، اعتراض خود به این عمل دولت فرانسه را ابراز کردند. معترضان از آنجا به‌سوی وزارت کشور رفتند تا علیه این اقدام اعتراض کنند. پناهندگان در شعار خود خواستار آزادی مریم رجوی شدند. این اعتراضات تا دو هفته در مکانهای مختلف پاریس در میدان کنکورد، برج ایفل، مجلس ملی فرانسه و در کلیسا و خیابانها ادامه یافت. مأموران پلیس دستور داشتند از هر گونه تجمع پناهندگان ایرانی جلوگیری کنند. آنها تعدادی از ایرانیان را بعد از بازداشت چند روزه به کشورهایشان برمی‌گرداندند. پلیس در یک مورد تعدادی از پناهندگان ایرانی را بعد از بازداشت به‌ بیمارستان روانی منتقل کرد. پزشکان و کارکنان بیمارستان وقتی متوجه موضوع شدند ضمن اظهار تأسف همه آنها را آزاد کردند.

اسقف ژاک گایو از شخصیت‌های مذهبی فرانسه بلافاصله بعد از شنیدن خبر تجمع ایرانیان در مقابل وزارت کشور به آن محل شتافت ولی مأموران به او اجازه حضور در جمع تظاهر کنندگان که توسط پلیس محصور شده بودند، را ندادند. اعتراضات در گوشه و کنار پاریس و در کوچه‌ «گرد» در اورسوراواز ادامه پیدا کرد. کوچه‌ای که به مدت دو هفته، هواداران مجاهدین و اعتصاب غذا کنندگان را در خود جای داد. در این دو هفته کوچه‌گرد به کانون اخبار مربوط به ایران و مقاومت ایران تبدیل شد و مهمترین خبرگزاریها نمایندگان خود را به این محل گسیل داشتند.

عصر روز جمعه ۶تیر، صدها تن از مردم و جوانان در تهران با برگزاری یک تجمع در مقابل پارک ملت در تهران خواهان آزادی فوری مریم رجوی شدند. مأموران وزارت اطلاعات و نیروی انتظامی با محاصره کامل پارک و بستن خیابان ولی عصر از تقاطع نیایش، تلاش کردند جمعیت را متفرق کنند، اما با مقاومت شدید جوانان مواجه شدند و تجمع تا حوالی ساعت ۱۰شب ادامه می‌یابد.

روز دوشنبه ۳۰ژوئن ۲۰۰۳- (۹تیر ۱۳۸۲) صدها تن از هواداران مقاومت و خانواده‌های شهیدان و زندانیان سیاسی مقاومت ایران با در دست‌داشتن پلاکاردهایی با شعار آزادی مریم رجوی طی چند تظاهرات و درگیری با نیروهای حکومت ایران در مقابل سفارت فرانسه و در سایر نقاط تهران، دست به‌ اعتراض و تظاهرات زدند. گروهی از این تظاهر کنندگان توسط پاسداران حکومت ایران دستگیر و روانه زندان شدند.

 ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ - اعتصاب 

پس از دستگیری مریم رجوی تعدادی از پناهندگان ایرانی حامی مقاومت در اعتراض به این عمل دولت فرانسه در اورسوراواز دست به اعتصاب غذا زدند. تعدادی از پناهندگان ایرانی از نقاط مختلف فرانسه و اروپا به این نقطه آمدند و در اعتصاب شرکت کردند. حامیان مقاومت ایران که در اعتصاب غذا بودند با نصب پلاکاردهایی در محل اعتصاب خواسته‌های خود و سایر متحصنان را بیان می‌کرد: آزادی مریم رجوی.

اعتصاب غذا کنندگان، طیفی از مردان و دختران جوان تا مادران سالخورده بودند. دهها زن و مرد از پیر و جوان، شب را تا صبح در کنار خیابان به‌سر می‌برند و بعضی شبها باران نیز زیرانداز و پتوها را خیس میکند. در اورسوراواز، اسقف ژاک گایو، همراه با جلال گنجه‌ای روحانی عضو شورای ملی مقاومت ایران، یک مراسم نیایش بین‌المذاهب برگزار و آزادی سریع مریم رجوی را خواستار شدند. اسقف ژاک گایو گفت: از صحبت با شما دریافتم که مریم رجوی امید شما به آزادی است. بی‌شک امید به آزادی را نمی‌توان در بند نگه داشت.

بعد از گذشت ۵روز از حمله پلیس به مقر شورای ملی مقاومت ایران در اورسوراواز و دستگیری مریم رجوی در ۱۷ژوئن ۲۰۰۳، در روز اول تیر ۱۳۸۲در اورسوراوآز ۲۰۰نفر هم‌چنان در حال اعتصاب غذا هستند. دکتر صالح رجوی نماینده شورای ملی مقاومت ایران در فرانسه که پس از آزادی از بازداشت در جمع آنها حاضر شده، پیام‌ها و تأکیدات مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران را برای حفظ جان ایرانیان معترض یادآوری می‌کند و از ایرانیانی که اعتصاب‌غذای خشک و بدون آب کرده و در وضعیت جسمی وخیمی به‌سر می‌بردند، خواهش می‌کند لااقل آب بنوشند و آنان با قبول این درخواست، تأکید کردند که به‌ اعتصاب‌غذای خود تا رسیدن به خواستشان که آزادی مریم رجوی است ادامه خواهند داد.

«پیر برسی» رئیس انجمن حقوق‌بشر نوین در فرانسه، از تحصن‌کنندگان اعتصاب غذا در برابر اقامتگاه مریم رجوی دیدار کرد. او اقدام پلیس فرانسه، علیه مقاومت ایران و دستگیری مریم رجوی را محکوم نمود. و گفت: «آنچه مجاهدین در ایران به پیش می‌برند، یک مقاومت مشروع است… به همین خاطر از ۲۰سال پیش، از مجاهدین حمایت کرده‌ام و امروز نیز به همین خاطر اینجا هستم».

خبرگزاری فرانسه در ۴تیر گزارش داد: از ژاندارمری خبر رسید، چهارصد نفر هفتمین شب را در اورسور آواز سپری کردند و سه تن از اعتصاب غذا کنندگان بستری شدند. 

شاهین قبادی عضو کمیسیون خارجی شورای ملی مقاومت روز ۴تیر ۱۳۸۲به خبرنگاران گفت تعداد اعتصاب غذا کنندگان در اعتراض به باز داشت مریم رجوی به ۱۷۰نفر رسیده است. وی گفت: «اعتصاب غذا کنندگان مصمم هستند آن‌قدر به اعتصاب خود ادامه دهند تا مریم رجوی آزاد شود».

تلویزیون الجزیره ۴تیر گزارش داد: «هواداران سازمان مجاهدین خلق تعهد کردند، به اعتصاب غذا تا حد مرگ ادامه دهند تا فرانسه مریم رجوی رهبر سازمان را آزاد کند». 

روز ۷تیر ۱۳۸۲در دوازدهمین روز اعتصاب غذا ۱۲۰۰تن از ایرانیان به‌نمایندگی از جوامع ایرانیان در ۲۰کشور جهان از جمله سراسر اروپا، آمریکا، کانادا و استرالیا در اورسور آواز حضور یافتند و با پیوستن به متحصنان خواستار آزادی فوری مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران شدند.

 ۱۷ ژوئن ـ خودسوزی 

در پی اعتراض به دستگیری مریم رجوی تنها طی سه روز، ۱۶تن از ایرانیان در شهرهای پاریس، برن، رم، لندن، اتاوا، آتن و نیکوزیا و همین‌طور در ایران (سه نفر در تهران، دو تن در مشهد و یک نفر در شهر بابل) دست به خودسوزی زدند. خبرهای مربوط به ‌خودسوزی پناهندگان ایرانی در صدر خبرهای فرانسه و اروپا بود و افکار عمومی را به‌شدت منقلب کرد.

نخستین خودسوزی اعتراضی حوالی ظهر سه‌شنبه ۲۷خرداد ساعتی پس از انتشار خبر دستگیری مریم رجوی، در مقابل سفارت فرانسه در لندن صورت گرفت. حشمت زندی ۳۸ساله با آتش زدن خود به دستگیری مریم رجوی اعتراض می‌کند. پیکر به‌آتش کشیده‌اش با مداخله پلیس راهی بیمارستان می‌شود. در حالی‌که قسمتهای زیادی از بدن او سوخته است. یک روز بعد در صبح چهارشنبه ۲۸خرداد مرضیه باباخانی ۴۰ساله در مقابل وزارت کشور فرانسه در اعتراض به دستگیری مریم رجوی و احتمال استرداد وی به حکومت ایران، خود را به‌آتش می‌کشد. سه ساعت بعد صدیقه مجاوری ۴۴ساله در برابر وزارت کشور فرانسه در میان شعله‌های آتش جان باخت. در همین زمان نادر ثانی ۴۸ساله با به آتش کشیدن خود نسبت به دستگیری مریم رجوی اعتراض کرد و ندا حسنی ۲۵ساله، درحالی‌که شعله‌های آتش سر و تمامی بدنش را فراگرفته است، با فریادها و شعارهایی در اعتراض به دستگیری مریم رجوی خود را به آتش کشید. 

روزنامه‌ ایتالیایی کوریردلاسرا درباره صدیقه و ندا، می‌گوید که آنها خودشان را آتش زدند و مانند گرزی گدازان بر سر توطئه ملایان فرود آمدند و آن را خنثی کردند.

 ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ـ پیام مریم رجوی به ایرانیان معترض 

مریم رجوی که تا این زمان دیوارهای بلند سلول انفرادی، او را از هر گونه ارتباط با دنیای بیرون قطع کرده بود توسط مقامات فرانسوی در جریان چند مورد خودسوزی قرار گرفت. او از این شکایت دارد که چرا پس از اولین نمونه، مقامات فرانسوی نگذاشتند او با چند نفر از نزدیکترین افراد خانواده‌اش ملاقات کند و این پیام را به مجاهدین و دیگر هموطنانش بدهد. در نهایت، د.اس.ت (سازمان امنیت داخلی فرانسه) پذیرفت مریم رجوی، یک پیام مکتوب برای جمعیتی که در مقابل د.اس.ت گردآمده‌اند، بفرستد. مریم رجوی از زندان پیام داد و تمنا کرد کسی به خودسوزی مبادرت نکند. (گاه‌شمار کودتای نافرجام ۱۷ژوئن ۲۰۳۳)

در حالیکه تظاهرات و تجمع اعتراضی خانواده‌ها و دانشجویان در برابر سفارت فرانسه در تهران نسبت به دستگیری مریم رجوی ادامه دارد و در حالیکه موج خودسوزیهای اعتراضی بالا گرفته است، دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران در روز ۲۹خرداد، پیام مریم رجوی از زندان را، که شب پیش نوشته شده است، منتشر می‌کند: «مریم رجوی از تظاهر کنندگان ایرانی می‌خواهد از خودسوزی خودداری کنند؛ خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، در پیامی خطاب به ایرانیان در سراسر جهان که نسبت به باز داشت غیرقانونی و ناموجه وی توسط دولت فرانسه دست به اعتراض زده‌اند، از آنان خواست که از خودسوزی خودداری کنند»

 ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ - اعتراض شخصیتها 

از فرانسه دانیل میتران، همسر رئیس‌جمهور فقید فرانسه و رئیس بنیاد فرانس لیبرته، فرانسوا اولاند (رئیس‌جمهور سابق و دبیر اول وقت حزب سوسیالیست فرانسه)، کلود استیه، کریستین توبیرا، ژان مارک ارول، پیربرسی، رئیس حقوق‌بشر نوین در فرانسه، مولود آئونیت، اسقف گایو، آندره میشل (جامعه‌شناس شهیر فرانسوی و رئیس افتخاری مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه)، ایوبونه (رئیس سابق د.اس. ت ـ اداره امنیت داخلی فرانسه)، ژان پیر بکه، شهردار اورسوراواز، جولیان دری (سخنگوی حزب سوسیالیست فرانسه)، انجمن شهر اورسوراواز، سندیکای قضات فرانسه، فدراسیون بین‌المللی حقوق‌بشر، جامعه حقوق‌بشر فرانسه و... شماری دیگر ار شخصیت‌ها و نهادها حمله پلیس فرانسه و دستگیری مریم رجوی را محکوم کردند.

از آمریکا: سناتور جمهوریخواه، سم براون بک، شیلا جکسون لی، اد تاونز، لیسی کلی، دنیس مور، نیک لمپسن، تام تانکردو، جیمز تلنت، دنیس مجیت، دیوید اسکات، بنی تامپسون، کندریک میک، ریچارد پیر کلودو خالد دوران و… به دستگیری مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران اعتراض و حمله پلیس فرانسه را محکوم کردند. 

سناتور براون بک عضو مجلس سنای آمریکا، در نامه به رئیس‌جمهور فرانسه نوشت: 

«من با نگرانی و فوریت زیاد در رابطه با اقدامات اخیر کشور شما علیه چهره‌های اپوزیسیون ایران، به‌ویژه خانم مریم رجوی به شما نامه می‌نویسم. من از ملت فرانسه، که مدتهاست به‌خاطر حمایتش از حقوق‌بشر و آزادی بیان به خود می‌بالد، می‌خواهم خود را نسبت به آرمانهایش متعهد بداند و از دست زدن به اقداماتی که آن را در کنار رژیم تروریست ایران قرار دهد، خودداری ورزد».

شیلا جکسون لی، عضو کمیته قضایی مجلس نمایندگان آمریکا، با اشاره به دستگیری خانم رجوی تأکید کرد: «من برای خواهرانم در خلوت خود اشک می‌ریزم… من از این دستگیری به‌غایت ناراحت شده‌ام. به‌ویژه وقتی که صدایی که آزادی سایر مردم و رفتار عدالت جویانه با آنها را می‌خواند، دستگیر و بازداشت شده باشد، به‌عنوان یک زن، من به‌طور ویژه نسبت به وضعیت خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور منتخب نگران هستم»

از کانادا: الکسا مک دونو، فرانسوا کایر، مونیک ریچارد و سیوند رابنسون از کانادا.

از انگلستان: لرد ایوبری، لرد کوربت، لرد کلارک، لرد آنتون، وین گریفیث، جیم دوبین، مایک هنکاک، استیو مک کیپ، پایرا خابرا، والری دیوی، لرد آلتون، مارگارت اوئن، الیزابت سیدنی، مالکوم هارپر، داوینا میلر، کریس دیویس، گلین فورد و استراون استیونسون.

از آلمان: دکتر آندره بری و دکتر هلموت مارکوف.

از پرتغال: پائولو کازاکا.

از دانمارک: سندبیک و پرنیل فرام.

از سوئد: لنارت فریدن.

از ایتالیا: لوئیز مورگانتینی و آنتونیو استانگو، دبیرکل شبکه سازمانهای مدافع حقوق‌بشر در حوزه اروپا و مدیترانه و رئیس کمیسیون ایتالیایی حقوق‌بشر هلسینکی.

از لوکزامبورگ: ژان اشپاتس رئیس مجلس ملی لوگزامبورگ.

آنتونیو استانگو، دبیرکل شبکه سازمانهای مدافع حقوق‌بشر در حوزه اروپا و مدیترانه و رئیس کمیسیون ایتالیایی حقوق‌بشر هلسینکی نوشت: «من بیش از یک دهه است که به‌خوبی با این مقاومت آشنا هستم و با خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده این مقاومت هم دیدار کرده‌ام و با عقاید و نظرات ایشان به‌خوبی آشنا هستم. هرکس که با سخنان و نوشته‌ها و کتابهای مریم رجوی آشنا باشد و بداند که خانم رجوی مبلغ اسلام دموکراتیک و بردباری است که در تعارض کامل با بنیادگرایی و تروریسم قرار دارد، از اتهاماتی که این روزها مطرح شده شگفت‌زده و متأثر می‌شود. این اتهامات بی‌اساس هیچ ربطی به‌ قانون ندارند، بلکه تماماً دارای انگیزه و آبشخور سیاسی هستند»

 ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ - واکنش دیکتاتوری آخوندی به حوادث ۱۷ژوئن 

در روز ۳۰خرداد علی یونسی وزیر اطلاعات حکومت ایران از سرکوب مجاهدین در فرانسه قدردانی کرد. 

جمعه ۶تیرـ رژیم آخوندی یکبار دیگر رسماً خواهان استرداد مریم رجوی و اعضای مجاهدین از فرانسه شد اما از آنجا که مجاهدین ابتکارعمل را به‌دست گرفته و فضای بین‌المللی را بر علیه چنین درخواستهای جنایتکارانه‌یی بسته‌اند، میگوید اگرهم در فرانسه محکوم شوند، فرانسه باید خودش به «همه جنایات منافقین» رسیدگی کند.

روز ۹تیر آخوند حسن روحانی، دبیرشورای عالی امنیت وقت رژیم همه کشورها را به‌ کارزار بین‌المللی علیه مجاهدین فرا ‌خواند. 

۷تیر ۱۳۸۲محمد خاتمی رئیس‌جمهور وقت حکومت ایران بار دیگر از فرانسه خواستار «استرداد» پناهندگان سیاسی ایرانی شد. 

- روزنامه واشینگتن تایمز در ۲۵ژوئن نوشت: «بعد از سقوط فرانسه در۱۹۴۰شارل دو گل به‌طور قانونی از بریتانیا مبارزه‌یی را علیه فاشیزم رهبری می‌کرد که یکدفعه اعلام کردند که بریتانیا موافقت کرده که او را به‌ کشور فرانسه تحت حاکمیت فاشیستها استرداد کنند که مطمئناً کشته می‌شد. البته هیچ‌گاه صورت نگرفت. اما یک چیزی مشابه آن اخیراً بین فرانسه و دوست جدیدش ایران... اتفاق افتاد. مریم رجوی پناهنده سیاسی و قانونی فرانسه که از یک حفاظت ۲۴ساعت پلیس فرانسه برخوردار است دستگیر شد».

- میدل ایست آن لاین در ۱۸ژوئن نوشت: «به‌نظر می‌رسد که فرانسه تصمیم گرفته یکبار دیگر در جهت عکس حرکت کند... فرانسه لحظه‌ای را که رژیم ایران تظاهرات مردم را سرکوب کرد، برگزید تا با دستگیری ۱۵۹تن از اعضای مجاهدین در حومه پاریس در صدر آن مریم رجوی به‌ ملاهای ایران کمک برساند...» .

- تلویزیون کانال ۲فرانسه در۱۰تیر یعنی پانزدهمین روز اعتصاب: ایرانیان سوگند خورده‌اند که تا آزادی مریم رجوی از پا نخواهند نشست.

دادستان بازداشتها: مریم رجوی زنی که تعادل ژئوپلیتیک دنیای وحشی آخوند سالار را برهم میریزد،

مطبوعات فرانسه به‌ مریم رجوی عنوان «پاسیوناریا» ی مقاومت ایران می‌دهند. پاسیوناریا در لغت به‌معنی «گل احساسات» است، اسم مستعار دولوروس ایباروری بانوی مقاومت اسپانیاست که در جنگهای داخلی این کشور به‌خاطر سخنرانی‌های آتشینش به‌یک افسانه زنده تبدیل شده بود. (سایت مجاهد)

پاسیوناریا همیشه این جمله منسوب به‌ امیلیانو زاپاتا را که به‌ شعار جنگهای داخلی اسپانیا تبدیل شده بود تکرار می‌کرد که: «بهتر است ایستاده بر پاهایتان بمیرید تا بر روی زانوانتان زندگی کنید»

 ۳ژوئیه ۲۰۰۳ - آزادی مریم رجوی 

۱۱تیر ۱۳۸۲دادگاه، حکم به پایان باز داشت غیرقانونی و آزادی مریم رجوی داد اما خود او تا روز بعد در بی‌اطلاع است. هواداران مجاهدین و مقاومت ایران که ۱۵روز در اورسور اواز در اعتصاب غذا بودند، با غریو فریادهای شادی، این پیروزی پرشور را جشن گرفته و فرش قرمز پهن کردند تا مقدم رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت را گرامی بدارند. همزمان در ۲۰شهر دیگر اروپا، آمریکا و کانادا هزاران ایرانی اعتصاب کننده، به پایکوبی پرداخته و این پیروزی بزرگ را که مشت محکمی بر دهان آخوندهای ضدبشر بود، جشن گرفتند.

سرانجام سوم ژوئیه ۲۰۰۳برابر با ۱۲تیر ۱۳۸۲مریم رجوی از زندان اطلاعات فرانسه در پاریس آزاد شد.

 ۱۷ژوئن ـ سخنرانی مریم رجوی پس از آزادی از زندان

مریم رجوی پس از آزادی از زندان در تجمع عظیمی که برای استقبال از او آمده بودند، گفت: به‌راستی که شما شعله‌های شرف و مقاومت ملتی اسیر در برابر فاشیسم مذهبی هستید که در این ایام در سراسر ایران و در اقصی‌نقاط جهان زبانه می‌کشد و جهانی را به‌ تحسین و ستایش واداشته است. شما بیش‌ از دو هفته گرسنگی و تشنگی را به‌ بهای جانهای ارزشمندتان تحمل کردید و در این مدت مردم شریف اور در کنار شما بودند و شما را تسلی می‌دادند. من می‌دانم که این‌ همه، نه به‌خاطر من، بلکه به‌خاطر آزادی مردم ایران بود. اجازه بدهید که خطاب به‌ مردم شریف اور اضافه کنم که شما مردم اور و شهردار آزاده‌ شما و شورای شهر اور از همه ‌احزاب، فرانسه را با همه ‌ارزشهای انسانی و اخلاقی و آزادیخواهانه ‌آن به‌نمایش گذاشتید. ما باعث زحمت شما شدیم و خجل هستیم، ولی حالا دیگر شما فقط همسایه نیستید و بخشی از تاریخ و مقاومت و قلب و عواطف ما و مردممان هستید و ما هرگز آن‌را فراموش نمی‌کنیم، چون در این دو هفته شما از هیچ‌چیز کوتاهی نکردید. از زنان اور، از مردان اور و از بچه‌های اور عمیقاً سپاسگزارم که در تلخ‌ترین شرایط و در سخت‌ترین ایام با همه ‌عواطف و امکانات و خانه‌هایشان در کنار ما بودند.

مریم رجوی در قسمت دیگری از سخنانش گفت: در حقیقت من فکر می‌کنم و این‌ را برای اطلاع دولت فرانسه و شخص پرزیدنت شیراک هم می‌گویم که برخی سرویس‌های فرانسوی با اطلاعات غلط از جانب وزارت اطلاعات ملایان و عوامل آنها و مأموران نفوذی که در این ایام خودشان را اعضای سابق مجاهدین معرفی می‌کنند، گمراه شدند. و ‌الا برای آمدن و تحقیق و بازرسی احتیاج به‌ این همه هلیکوپتر و کشتی و انفجار درها و پنجره‌ها نبود، شاید آنها فکر می‌کردند که در این‌جا همه مسلح هستند و یک درگیری مسلحانه بزرگی در پیش‌رو است‌. حال این‌که شورای شهر به‌درستی شهادت داده است که در دو‌ دهه‌ گذشته در مقر مقاومت هیچ فعل و انفعال غیر‌قانونی وجود نداشته است. از دولت فرانسه و شخص پرزیدنت شیراک خواهان تشکیل کمیسیون ویژه‌یی برای رسیدگی به‌ این موضوع از ابتدا تا انتهای آن هستم.

 ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ - زد و بندهای پشت پرده 

رسانه‌ها از قراردادهای کلان اقتصادی و رفت و آمد وزیر خارجه، وزیر تجارت و معاون کمپانی توتال به ایران، در آستانه و روزهای پس از کودتای ننگین ۱۷ژوئن خبر دادند.

مطبوعات فاش می‌کنند که حتی روز و زمان حمله را دوویلپن وزیرخارجه شیراک، از قبل با خرازی وزیر خارجه آخوند خاتمی، در میان گذاشته و هماهنگ کرده است.

سایت فرانسوی «لیده دوو ژوور» در تاریخ ۱۲اردیبهشت ۸۶نوشت: چند روز پیش از عملیات جنجالی ۱۷ژوئن، توتال و شرکت نفت انگلیس BP در رقابت برای قراردادی به‌مبلغ ۲میلیارد دلار برای استخراج منابع نفتی بودند. در تاریخ ۲۲ژوئن ۲۰۰۳، چند روز بعد از دستگیریهای گسترده در اورسوراواز، شرکت توتال این قرارداد را به‌نام خود به‌ثبت رساند. بنابراین، روابط عاشقانه میان دو دولت ایران و فرانسه ۱۰سال به‌طول انجامید؛ به بهای چند مانور پست فطرتانه برای حفظ شرکت توتال در کشور آخوندها».

 ۱۷ژوئن ۲۰۰۳ - افشای معاملات پنهانی فرانسه و حکومت ایران 

یک ستاد ویژه در وزارت اطلاعات برای مداخله در پرونده ۱۷ژوئن و سرهم‌بندی شکایت و پرونده‌سازی علیه مقاومت تشکیل‌شده و دبیر اجرایی شورای عالی امنیت رژیم بر کار آن نظارت دارد.

شورای عالی امنیت رژیم آخوندی، در تاریخ ۲۲شهریور۱۳۸۲نامه‌یی با شماره۴۲۱۴/ ۸۲تحت عنوان «پیگیری پرونده منافقین توسط محاکم قضایی فرانسه» تنظیم کرده و برای دریافت و تصویب بودجه ارزی به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور ارسال داشته است. علاوه بر این در تاریخ ۲۶شهریور نامه محرمانه دیگری با موضوع «پیگیری قضایی پرونده مطروحه در دادگاه فرانسه» و با شماره۸۲/۳۶۱۴به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی ارسال‌شده است. 

با انتشار کتاب «اگر تکرار کنید، تکذیب خواهم کرد!»

به قلم «ژان کلود موریس» سردبیر وقت هفته‌نامه معروف فرانسوی «ژورنال دودیمانش»، پشت پرده زد و بند جمهوری اسلامی ایران و دولت وقت فرانسه به ریاست ژاک شیراک، برای حمله ۱۷ژوئن ۲۰۰۳، علیه دفتر شورای ملی مقاومت ایران و دستگیری مریم رجوی برملا شد.  

مریم رجوی و پایان آزمون 

روز ۲۵شهریور ۹۳قضاییه فرانسه اعلام کرد:

پس از ۱۱سال تحقیق، هیچ نشانه و شاهد مادی و واقعی پیدا نکرده که بتواند فعالیت تروریستی یا تأمین مالی برای تروریسم را در مورد مجاهدین اثبات کند. ۱۵سال گذشت. پرونده بسته و درهای جدیدی به سوی مقاومت گشوده شد.

در روزهایی که شیراک و رفقایش سودای سودهای بادآورده در سر داشتند هرگز گمان نمی‌کردند روزی در پرتو برق فدای مجاهدین چراغشان خاموش و نامشان برای همیشه فراموش شود. 

گمان نمی‌کردند زمانی خواهد رسید که همان جنایتکارانی که مریم رجوی و یارانش را به پولشویی و فساد و تروریسم متهم کردند با افشای اسناد زدوبند و معاملات نهانی، مورد تنفر مردم قرار گرفته و به اتهام فساد مالی و... در همان دادگاهها حسابرسی و محاکمه می‌شوند. 

چند سال بعد ـ در تاریخ ۱۵اسفند ۸۹ـ سایت حکومتی فرارو که زمانی شیراک و همراهانش را حلوا حلوا می‌کرد، به‌نقل از آسوشیتدپرس نوشت: 

رئیس‌جمهور سابق فرانسه درحالی روز دوشنبه به دادگاه خواهد رفت که از جنگ جهانی دوم به این سو، هنوز هیچ رئیس‌جمهوری در فرانسه تحت محاکمه قرار نگرفته است. اگر دادگاه طبق برنامه پیش رود، ژاک شیراک ۷۸ساله به اتهام کمک مالی غیرقانونی به حزب سیاسی‌اش در زمانی که شهردار پاریس بود محاکمه خواهد شد. اگر اتهام فساد مالی شیراک اثبات شود وی ممکن است به ۱۰سال زندان و جریمه‌ای برابر ۱۵۰هزار یورو محکوم شود.

سرنوشت قاضی بروگیر، بازپرس و دادستان و حاکم شرع پرونده هم بهتر از شیراک نیست. 

هفت سال قبل، روزنامه فرانسوی لیبراسیون درباره بازپرس ژان لویی بروگیر که احکام حمله و دستگیریهای ۱۷ژوئن ۲۰۰۳را علیه مقاومت ایران صادر کرد، نوشت: «ژان لویی بروگیر، امروز خودش به اتهام ”شهادت دروغ“ و ”ایجاد مانع در راه دادرسی“ در پرونده قتل ۱۵فرانسوی در کراچی، تحت پیگرد قرار گرفته است.» 

۱۷ژوئن ۲۰۰۳ـ سرنوشت بازرس و دادستان پرونده 

لیبراسیون نوشت: «۸سال پیش بروگیر اعضای جنبش مقاومت علیه رژیم تهران را به اتهام ”تروریستی“ تحت تعقیب قرار داده بود. اما قاضی ترویدیک که اکنون بروگیر را احضار کرده، در ماه مه امسال قرار منع تعقیب کامل تروریستی در این پرونده را صادر کرده است.» 

مقاله روزنامه لیبراسیون با عنوان «بازپرسی که خود زیر سؤال رفته» می‌نویسد: «روز ۱۶مه ۲۰۱۱سرنوشت ژان لویی بروگیر، که به اتهام "شهادت دروغ" و "ایجاد مانع در راه دادرسی" تحت پیگرد قرار دارد، به گونه دیگری رقم خورد. زیرا بازپرس! در ساعت ۱۵و ۳۰دقیقه به دفتر جانشین خودش، قاضی مارک ترویدیک... احضار شد. درست مثل هر مظنون عادی که قاضی تحقیق احضارش می‌کند. گویی دنیا وارونه شده است! 

ترویدیک، قاضی ۴۵ساله، حالا دارد از این غول ۶۸ساله درباره لاپوشانی یک سند در پرونده انفجار تروریستی کراچی حسابرسی می‌کند.»

و امروز هیچ اثری از هیچ‌کدام نیست. شاکیان و دست‌اندرکاران روسیاه شده؛ هر یک به گوشه‌یی خزیدند؛ شیراک تمام شد، ولایت نیمه جان فقیه در کابوس « توطئه‌های مجاهدین» و «فتنه»های جوانان و کانونهای شورشی می‌سوزد و مریم رجوی بر بام جهان می‌درخشد. 

لرد آرچر دادستان پیشین انگلستان پس از شکست بزرگ رژیم و متحدان در پروژهٔ جنایتکارانه لیست تروریستی در تاریخ ۸بهمن ۱۳۸۷گفت: 

«من نمی‌توانم همه چیزهایی که می‌خواهم به خانم مریم رجوی بگویم را بگویم اما فکر می‌کنم که در آینده نزدیک درباره کارهایی که شما انجام داده‌اید کتابها نوشته خواهد شد. کتابهای زیادی درباره آنچه که شما انجام دادید و این‌که شما چه کسی هستید و بدانید که کاری که شما کردید بی‌همتاست».

بی‌علت نبود که بازپرس ژان لویی بروگیر گفت: مریم رجوی تهدید «نظم استراتژیک جهانی» میباشد.

او درست می‌گفت. جنبش مریم رجوی با افشای پروژه‌های مخفی اتمی رژیم و دخالتهایش در عراق و لبنان و سوریه و یمن و... نقشه و جغرافیای سیاسی منطقه و جهان را تغییر داد. منطقه‌یی که می‌توانست تا امروز در کام هیولای آخوندی دود و خاکستر شود. 

بسیاری از شخصیتهای مؤثر سیاسی، سیاستمداران، حقوق‌دانان، روشنفکران و کسانی که آشنایی و اشراف بیشتری به رژیم فاشیستی حاکم بر ایران و شرایط انفجاری جامعه دارند مریم رجوی را کانون الهام و امید جوانان و آنتی‌تز استبداد مذهبی حاکم بر ایران می‌دانند. ۱۴اسفند ۹۴ نماینده پارلمان انگلستان گفت: 

ما بایستی پشت سر خانم مریم رجوی بایستیم، چرا که او الهام‌بخش مردم ایران و خواهان دموکراسی است. من احترام بسیار زیادی برای مریم رجوی و حامیان او قائل هستم. مریم! شما یک زن بسیار شجاع هستید و ما به شما درود می‌فرستیم و از شما حمایت می‌کنیم. (آنتیا مک اینتایر نماینده پارلمان اروپا از انگلستان)

آری! ۱۵سال گذشت بانیان ۱۷ژوئن سیاه و تباه و آواره گشتند و مریم رجوی هم‌چون ستاره‌یی و مشعلی فروزان بر بام جهان می‌درخشد.